Over meehelpen gesproken: Meek en Dunes werkte nauw samen met de band tijdens het opnameproces. Meek verbouwde zelfs een gitaar om zo een uniek geluid te creëren voor het nummer ‘Rivers’. Ook na de opnames was hij hen van dienst: Meek zorgde ervoor dat “zijn” Philip Weinrobe het album mixte. Deze geluidsengineer werkte eerder samen met Adrianne Lenker, Leonard Cohen en Alanis Morissette. Ten slotte schakelde hij Heba Kadry in voor de ‘mastering’; zij had dat ook gedaan voor het laatste Big Thief album. Nee, Meek was er alles aan gelegen om dit album te laten slagen.
Voor Meadowlake moet het een taai leerproces geweest zijn. Eerder hadden zij twee albums (Meadowlake [2018] en Wait For Me [2020]) als vijftal opgenomen, maar voordat zij begonnen aan hun derde album, bleek dat niet iedereen langer dezelfde muzikale visie had. Jarno Olijve (gitaar en zang), Gertine Veenstra (bas, piano en zang) en Tjeerd Bennink (drums) besloten om door te gaan als drietal. Zij moesten met een goede voorbereiding de studio in gaan om binnen de gestelde tijd (twee weken) voldoende materiaal op te nemen. Aldaar werd besloten om alle nummers als band ‘live’ op te nemen, in plaats van instrument voor instrument, zoals zij dat gewend waren te doen. In het gunstigste geval wordt hierdoor een band hechter: de interactie tussen de groepsleden bepaalt immers de intensiteit van de muziek.
Dat hoor je hier ook wel. Los van het feit dat de zang van Olijve vrij zacht is en de ondersteunde zang van Veenstra haast fluisterend, hoor je de energie op ‘America’. Dit is het meest rockende nummer op de plaat en wordt direct gevolgd door het meest intieme nummer van de plaat: ‘Believe’. Het album blijft in die dromerige, lome, sfeer hangen. Na een eerste beluistering denk je dat het allemaal wel veel van hetzelfde is. Als je het album meerdere keren opzet, vallen het ingetogen ‘Lost’; het liefdesduet ‘Nothing Will Hold Me Back’ en het opzwepende ‘Rope’ positief op. Het is de prachtige afsluiter ‘Wide Awake’ echter die je keer op keer wilt horen.
Ondanks de vergaande inspanningen van Meek en partners, klinkt het eerste album van Meadowlake als drietal vrij eentonig. Het blijkt lastig om spanning aan te brengen in het genre van dreampop/slowcore, waardoor dit album vrij snel naar de achtergrond verdwijnt. Pas na meerdere luisterbeurten vallen een aantal nummers op, maar of iedere luisteraar daar geduld voor heeft?
Daddy Was Wrong - DWWHet leven kan zo eenvoudig zijn; vier mannen, gitaar, drums bas, een...
Optimal - Rolling Stock Het Poolse label Ropeworm staat bekend om het opnieuw uitgeven van bijzondere...