Niet echt, want in 1995 was het al weer over en uit met de band, na slechts twee platen uitgebracht te hebben. In 2023 is de band weer bij elkaar gekomen met als resultaat Hard Light.
Vanaf de eerste tonen, waarin de gitaren centraal staan, weet je wat er komen gaat.
Gitaren die zorgen voor subtiliteit en mooie accenten. Geen muur van gitaargeweld bij de opener, maar door de karige instrumentatie doet het gitaarspel denken aan het ontspannen gitaarspel van Johnny Marr van The Smiths. Melodieus, rustig ontspannend, ademend en een fraai lijnenspel.
In ‘Scapa Flow’ komt er wel een gitaarmuur die doet denken aan The Smashing Pumpkins. ‘Gal’ is het nummer dat ons overtuigt. Een mooie opbouw en een sound die wederom doet denken aan de gouden jaren van The Smashing Pumpkins ten tijde van The Mellon Collie And The Infinite Sadness.
‘Tarantula’ heeft ook weer een stevige gitaarmuur met daarbinnen geen accenten maar de stem die voor variatie zorgt. ‘The Price Was High’ begint rustig en laat opeens een andere stem horen. Paula Kelly neemt de microfoon over en dat zorgt voor een mooi nieuw accent. Ook in het meest ingetogen en grotendeels akoestische ‘Policeman Getting Lost’ neemt ze de vocalen eveneens voor haar rekening. Het maakt van Drop Nineteens een band die met gitaren kan smijten, maar zich ook liefdevol om een akoestische riff druk kan maken.
Hard Light komt krachtig binnen met een gitaarsound van gitaarmuren tot Vini Reilly achtig gitaar vlechtwerk. Een heerlijke kennismaking met een band die het heilige vuur weer heeft gevonden. Vond je The Smashing Pumpkins (oude generatie) in het verleden mooi of ben je liefhebber van de Belgische band The Haunted Youth (jonge generatie) dan is dit de plaat van het jaar voor je. Zeker weten!
Nits - Tree House FireEen kleine ramp voltrok zich in mei 2022; de studio waarin Nits al jaren...
J. Mascis - What Do We Do Now J. Mascis uit Amherst, Massachusetts tikt inmiddels alweer 58 lentes aan....