Vanaf de start zijn de arrangementen goed gevuld en kom je eigenlijk oren tekort om alle laagjes te beluisteren. Het tempo zit er goed in en muzikaal gezien zitten er mooie kleine afslagen en variaties in, waardoor het niet snel verveelt.
In ‘History Repeating’ vraagt de band zich af waarom geschiedenis zich herhaalt en wat goed en fout is. Hoe nobel dit vraagstuk ook is, komt het in muziek vaak een beetje simplistisch over. Daar staat tegenover dat de algehele melancholische stijl wél weer goed past bij dergelijke bespiegelingen.
Halverwege geeft ‘Godstar' een instrumentaal bezinningsmoment met een onvervalste sitar. Bij Sgt. Pepper en Revolver van The Beatles werden dergelijke nummers vaak doorgespoeld, maar hier werkt het goed. Het is een inleiding naar ‘The Imajinary, Nameless Everybody In The World’, waarin gas wordt teruggenomen. Vanuit hier ontstaat er een opbouw die echt klinkt als een spirituele reis, waarbij wel dient te worden aangetekend dat ook hier de teksten er soms wat al te dik bovenop liggen (“I am the light. I am the ego”).
Muzikaal gezien is er weinig aan te merken op deze release, maar voor tekstpuristen is er soms nét iets te weinig uitdaging. Verder zijn er uiteraard vergelijkingen te maken met andere bands, maar toch is de combinatie van zang en instrumentatie heel origineel. Bij het luisteren van Back Into The Dream krijg je direct zin om in je platenkast te duiken en dat kan nooit een verkeerd effect zijn. Met name het laatste nummer dwingt je als luisteraar bijna om weer eens het fantastische, te vaak vergeten Odessey And Oracle van The Zombies op te zetten.
Marika Hackman - Big SighDe Engelse singer-songwriter en multi-instrumentalist Marika Hackman bracht...
Porcelain ID - Bibi:1 Porcelain Id is de artiestennaam van de in Rwanda geboren en in België...